Rozwiązania antykryzysowe nie do końca chronią najemców galerii handlowych o powierzchni poniżej 2 tys. m². Przed obowiązywaniem przepisów wprowadzonych tarczą – dłużnik, który zagrożony jest niewypłacalnością miał 30 dni na zgłoszenie wniosku o upadłość. Ale w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub epidemii wygląda to inaczej. To zostało uregulowane w tzw. Tarczy 2.0. Bez tych przepisów organy zarządzające spółek narażałyby się na odpowiedzialność karną za niezłożenie takiego wniosku.
Jednak, jak tłumaczą prawnicy, jedno z rozwiązań antykryzysowych sprawia, że wygasają wzajemne zobowiązania stron umowy najmu czy dzierżawy. Ale dotyczy to tylko okresu obowiązywania zakazu prowadzenia działalności w dużych obiektach.
Zamknięcie galerii handlowych pogorszyło i tak trudną już sytuację w branży.
Spore straty notują zarówno właściciele obiektów, jak i najemcy powierzchni.
Można nawet przypuścić, że w sytuacji gdy obie strony nie wypracują wspólnego zdania to należy spodziewać się wielu upadłości.
Najemca niepłacący czynszu nie będzie zobligowany do ogłoszenia upadłości, w świetle regulacji Tarczy 2.0. przez okres obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego. Uprawnienie wierzyciela do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości takiego podmiotu również będzie podlegało ograniczeniu wobec sporności wierzytelności wynajmującego.
Istnieje jeszcze sytuacja, w której spółka prawa handlowego popadnie w stan niewypłacalności, a zatem nie będzie mogła regulować swoich zobowiązań.
Wtedy nie tylko może, ale wręcz musi ogłosić upadłość. Co do zasady, dłużnik ma na zgłoszenie wniosku 30 dni, licząc od dnia, w którym wystąpiła podstawa do ogłoszenia upadłości.
Możliwość ta została zmodyfikowała przez Tarczę 2.0. Wiosną Tarczą – 2.0 została wprowadzona ważna zmiana.
Bieg terminu dla dłużnika do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości (art. 21 ust. 1 Prawa upadłościowego) w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega przerwaniu. Po tym okresie termin ten biegnie na nowo. Jednocześnie wprowadzone zostało domniemanie wzruszalne, że jeżeli stan niewypłacalności powstał w czasie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, to domniemywa się, że zaistniał właśnie z tego powodu
Czas epidemii, i obowiązujące przepisy prawne wpływają pozytywnie na ocenę ewentualnych zachowań niewypłacalnych przedsiębiorców.
Gdyby tych przepisów nie wprowadzono, to organy zarządzające spółek handlowych narażałyby się w sposób oczywisty na odpowiedzialność karną w przypadku niezłożenia wniosku o ogłoszenie upadłości. Istniałoby więc realne ryzyko orzeczenia grzywny, kary ograniczenia wolności, a nawet pozbawienia wolności do roku.Tarcza 2.0. daje możliwość – niezgłaszanie wniosku o upadłość przez dłużnika mimo, że powstały przyczyny ustanawiające podstawy do niewypłacalności.
Pomimo to, dłużnik posiada uprawnienie do złożenia wniosku o upadłość. Należy mieć także na uwadze, że przepisy obowiązujące w Polsce nie zablokowały uprawnienia wierzyciela do złożenia wniosku o upadłość w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo epidemii.
Eksperci wskazują, że art. 15ze. Ustawy z 2 marca 2020r. wprowadza zakaz prowadzenia działalności w obiektach handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2 tys. m², zgodnie z właściwymi przepisami, wygasają wzajemne zobowiązania stron umowy najmu, dzierżawy lub innej podobnej umowy, przez którą dochodzi do oddania do używania powierzchni handlowej.
Najemcy korzystający z lokali znajdujących się w obiektach powyżej 2 tys. m² są w znacząco lepszej sytuacji od tych, którzy wynajmują je poza wielkopowierzchniowymi galeriami.
W dzisiejszej sytuacji rząd wprowadził szereg zakazów sektorowych, obejmujących przedsiębiorców z konkretnych branż. Bez względu na to, czy prowadzona jest działalność w centrach handlowych czy też poza nimi.
Trudna jest sytuacja najemców, którzy korzystają z lokali znajdującymi się w miejscach innych niż duże galerie handlowe. Muszą sami podejmować rozmowy i negocjację z wynajmującymi.
Najemcy mogą domagać się zmiany czynszu na rzecz wynajmującego poprzez jego obniżenie, korzystając z ogólnych regulacji kodeksowych.
Należy stwierdzić, że rząd powinien podjąć działanie w celu pomocy najemcom wszystkich lokali handlowych. Nie powinno być tak, że najemcy płacą za powierzchnie, z których nie korzystają. To wszystko powoduje, że działalności właścicieli galerii także nie są należycie zabezpieczone przed konsekwencjami pandemii.
POLECAMY:
